Şair, yaşadığı zamanın çocuğudur. Çağından alır ve çağına verir. Yapıp ettiklerimizin bir sonucu olan dünyanın bugünkü hali herkes gibi beni de fazlasıyla üzüyor. Yaşadıklarımı, gördüklerimi ve duyduklarımı acı bir meyveye dönüştürerek şiirimin sırtına yükledim. Kendimi anlatıyor gibi görünüyorsam da aslında evrenin bir mikro öznesi olarak bütün insanlığı ve öncelikli olarak kendi insanımı anlatıyorum. Ateşi, kucağıma aldım; ağıtı, yüreğime… İnsanım, insanlığın acısı yüreğimi yaktıkça şiire sığınıyorum.

Suskun coğrafyamda acının atları beyaz çarşaflarını yırtıyor. Harlı bir su yüreğimin ezgisi olup çıkıyor anlamıyorum. On ikiye beş kala Leyla diye birini kalbime bağlamak istiyorlar. Ama benim kalbim kendi çölünde bir Mecnun olmak istiyor. Yaralı bir ceylanla birlikte dağlardan sürükleniyorsun. Bense nicedir gökyüzünden okuma notları çıkarıyorum. Tuzlu denizleri ve tuzlu çölleri işaretleyip geliyorum. Ve haritalar çiziyorum hiçbir insan ayağı değmemiş. İşte bunun için tatlı su nehirlerini çok seviyor

Yeni Türk edebiyatı üzerine yaptığımız bu çalışmalar, bir başlangıç olmadığı gibi bir son da olmayacak. Bu sahada çalışan araştırmacılar Mehmet Fuad Köprülü, Ahmet Hamdi Tanpınar, Mehmet Kaplan, Mehmet Kaya Bilgegil, Mehmet Orhan Okay, Şerif Aktaş gibi değerli bilim adamlarının yazılarını takip ederek büyüdüler. Yaşayan kuşaksa, büyük bir şevkle çalışmalarını sürdürerek gençlere örnek teşkil etmektedir. Bu yüzden geleceğe dair herhangi bir endişemiz yok. Dil, insanın bedensel varoluşunu aşan biricik gerçe

Divan edebiyatının altı yüzyıllık saltanatından sonra edebiyatımızın son yüzyılı içerisinde birbirinden çok farklı anlayışların sahibi olan edebi topluluklar kurulmuştur. Son elli yıla damgasını vurması bakımından İkinci Yeni'nin bu topluluklar içerisindeki önemini inkâr edemeyiz. Bu kitabımızda amacımız İlhan Berk'in gizlemeye çalıştığı birçok yönünü ortaya çıkararak İkinci Yeni içerisindeki konumunu tespit etmek ve ilgili hareketin ortak kabuller dünyası üzerine eğilmektir. Gerek kendisiyle yaptığımız gö

Ataç, Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatı içerisinde sanat alanındaki öznel çıkışlarıyla ayrı bir yere oturta­bileceğimiz kişilerdendir. Gerçi edebiyat âlemimiz hece-aruz ekseninde yapılan kavgalarla bu tür çıkışlara efsunludur. Ancak kişinin kendisine olan karşı çıkmalarına ilk kez tanık olmaktadır. Bu, suyu yokuşa süren tavrına rağmen Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatının kuruluşu hakkında sağlıklı bilgilere ulaşmak için Ataç mutlaka müracaat edilmesi gereken kişidir. 1921-1957 yılları arasında büyük çekişmele

Tevfik Fikret, hassasiyeti itibariyle edebiyatımızın erişilmez şairlerinden birisidir. Onun ilk şiirlerinden son şiirlerine kadar gördüğümüz en belirgin özelliği, bu hassasiyetidir. Başkaları adına acı çeken ve üzülen insanı biz bu şiirlerde görürüz. Kaos, bu şiirin kaynağıdır ve Fikret'in şiiri kaosun beslediği trajik bir eylemdir. Tevf ik Fikret'in trajik kırılmalarının oluşturduğu buğulu sesi, Türk insanının geçmişteki duygusallığını yansıtan anlam ve renk katmanlarıyla farklı bir güzelliğimizdir. Çelişk

Ses ve Şair Ses, daha iyi lehimler kelimeyi. Musîki, bir mısrayı yürekten sevmedikçe Şiirin altın kolları hep eksik kalacaktır. Bunun için sesini tamburla yıkamalısın. Sen kelime, karanlıklar prensi, yola düştüğünden beri. Alnında Hades'in altınörslü yıldızı. Şiirin yolunu aydınlatıyor Türkçem. Genç başaklarıyla yorgunluk nedir bilmez. Mısradır, bir şairin başucu rüyası. Şiir uygarlığının saf ve halis çocuğu. Dön de bak, talihin sana sunduğu imkân, Nicedir dilin hükümdarlığında sürüyor. Ah! Yer altıço