Âdem ki fezâ-yı âleme basdı kadem/ Endûh ü belâya evvel oldı hem-dem/ Mahsûsdur âdeme belâ-yı âlem/ Âlemde belâ çekmeyen olmaz âdem Fuzûlî
Aşk ruhumuza baharı getiren, dört bir yanımıza çiçek açtıran, gülün dikenini sevdiğimiz gibi acıları bize sevdiren bir olgu mudur sadece? Yoksa bakmaya kıyamadıklarımıza karşı besleyeceğimiz büyük bir nefretin yaratıcısı mıdır?
Göz döndürüp, ölümü besler mi? Şeytanın avukatlığını yapabilir mi? Veyahut aşk, bir katil yaratabilir mi?
Kötü bir sabaha uyanmıştı Komiser Sami. Çıkmamak için direndiği yataktan aceleyle çalan telefonu yüzünden ayrılmak zorunda kalmıştı. Yeni bir cinayeti aydınlatma zamanı gelmişti. Tüm bıkkınlığıyla, cinayetin işlendiği yere gitmek için evden çıktı. Olay yerine vardığında karşılaştığı manzara bu zamana kadar şahit olduğu bir görüntü değildi. Canice öldürülmüş bir maktul ve hemen yanına düşülmüş bir not: Topraktan olanı toprağa vermek gerek!
Entelektüelliğin ardına saklanarak yapılan emek hırsızlığı...
Göz kırpmadan, vahşice işlenen seri cinayetler ve maktulü katile bağlayan Fuzuli beyitleri...
Komiser Sami'nin ekibine katılıp, işlenen seri cinayetlerin parçalarını toplamaya ve yapbozu bitirmeye hazır mısınız? Cihan Erdem, bu kitabında size hem aşkı, hem ihaneti, hem de çaresizliği yeniden hatırlatıyor...

Okuyucu Yorumları